Έχω από καιρό ξεχάσει να λέω την αλήθεια. Έχουν περάσει τα χρόνια κι έχω μάθει πως δεν ξέρω ποια είμαι και ποια όχι. Οπότε, δεν θεωρώ ότι λέω ακριβώς ψέματα, αλλά μάλλον μια άλλη αλήθεια, όχι την κανονική, αλλά μία άλλη.
Εκείνη την ημέρα έβρεχε από το πρωί, που σήμαινε ότι έπρεπε να αλλάξω όλα μου τα σχέδια. Εδώ και μια βδομάδα έφτιαχνα στο κεφάλι μου διάφορους συνδυασμούς ρούχων, παπουτσιών, τσάντας, προσπαθώντας να φανταστώ πώς θα τους έκανα καλύτερη εντύπωση. Ψαχούλευα πληροφορίες στο ίντερνετ, έψαχνα στα βιβλία από το Πανεπιστήμιο, ρώτησα και μια γνωστή που δούλευε ως σύμβουλος σε μία εταιρεία HR[1].
Είχα ήδη αποφασίσει: το αγαπημένο μου κίτρινο φόρεμα, τις μαύρες μπαλαρίνες και τη δερμάτινη τσάντα.
Αλλά να που τώρα έβρεχε από το πρωί. Σίγουρα οι δρόμοι θα ήταν πλημμυρισμένοι. Πώς θα περπατούσα με τις μπαλαρίνες και το φόρεμα; Οι γάμπες μου θα γέμιζαν λέκεδες λάσπης. Και τί θα γινότανε με τα μαλλιά μου που αδύνατον να τα βολέψω, που από την υγρασία πετούσαν σαν τρελά;
Νευρίασα με τον καιρό, αλλά είπα ότι άκου να δεις, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε για τον καιρό, οπότε συγκεντρώσου, διάλεξε άλλα ρούχα, πίστεψε στον εαυτό σου και μπρος μαρς!
Τελικά, φόρεσα μπότες και παντελόνι. Τα μαλλιά μου τα έδεσα σε μία σφιχτή αλογοουρά και τα ψέκασα με μπόλικη λακ, ελπίζοντας να αντέξουν έτσι στρωτά, μέχρι να τελειώσω με τη συνέντευξη.
Οι δρόμοι ήταν πράγματι ποτάμια και το λεωφορείο άργησε να έρθει. Διέσχισα τη μισή Αθήνα μέχρι να φτάσω. Ευτυχώς, στο ανσασέρ ήμουν μόνη μου. Μέχρι να φτάσω στον 7ο όροφο, κοιταζόμουν στον καθρέφτη για να διαπιστώσω την κατάστασή μου. Καλή ήμουν. Εντάξει.
Ο τύπος που μου πήρε συνέντευξη ήταν ο κλασσικός τύπος που παίρνει συνεντεύξεις για τεράστιες εταιρείες. Τώρα πια έχει σβηστεί το πρόσωπό του μέσα στην πληθώρα των προσώπων των τύπων που παίρνουν συνεντεύξεις για τεράστιες εταιρείες.
Γυρίζοντας στο σπίτι, ήμουν ευχαριστημένη από τον εαυτό μου. Καλά τα είχα πάει. Περνούσαν οι μέρες. Περίμενα να χτυπήσει το τηλέφωνο.
Και τελικά χτύπησε. Σας ευχαριστούμε πολύ, μας άρεσε το βιογραφικό σας, η συνέντευξή σας ήταν ενδιαφέρουσα, ωστόσο κάτι στο στιλ σας, ίσως τα σφιχτοδεμένα σας μαλλιά, δεν μας ταιριάζουν, εμείς θέλουμε νέες, χαρούμενες, χαλαρές, φρέσκιες κοπέλες, πώς θα πουλήσετε τα προϊόντας μας; πώς θα κερδίσετε τον πελάτη μας; καλό θα ήτανε να μιλήσετε με κάποιον να σας βοηθήσει, υπάρχουν ειδικοί, ξέρετε.
Φυσικά, δεν τους είπα για τη βροχή και τις ενδυματολογικές μου επιλογές. Μονάχα ρώτησα τη γνωστή μου από την εταιρεία HR, αν ήξερε κάποιο καλό σεμινάριο προετοιμασίας για εύρεση εργασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου